Boekverslag : Kader Abdolah - De Reis Van De Lege Flessen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 431 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 431 woorden.
Je vlucht uit Iran voor een dictatoriaal regime. Je komt toevallig in Nederland terecht. Je mag blijven. En dan?
Kader Abdolah heeft zijn leven als inzet gebruikt voor het maken van literatuur. Als lezer mag je daarvoor alleen maar dankbaar zijn.
In zijn wekelijkse columns voor de Volkskrant laat Abdolah al zien hoe moeilijk aanpassing is. Maar, en dat is bijzonder, hij laat ook zien hoe leuk aanpassen is. Hoe leer je Nederlands met Annie M.G. Schmidt en Rutger Kopland?
In de roman De reis van de lege flessen beschrijft Abdolah het leven van de vluchteling Bolfazl en zijn gezin om de Nederlandse samenleving binnen te dringen.
Bolfazl, een figuur die dicht tegen Kader Abdolah aanzit, heeft in het begin alleen maar contact met René, zijn homoseksuele buurman. Die verhalen zijn soms bijzonder grappig.
Als de moeder van Bolfazl een keer in Nederland is, raakt ze op het hysterische af geschokt als zij de buurman niet een andere man in bed ziet liggen. Bolfazl is allang niet meer geschokt.
Als de buurman zijn vriend kwijtraakt en daarna zijn verstand en uiteindelijk zelfs zijn leven, neemt het verhaal een nostalgischer wending. Het boek draait zelfs om dat thema 'kwijtraken'.
De reis van de lege flessen is een boek, net als het vorige werk van Abdolah, dat ik bewonder om de toon die eruit spreekt. Uit alles wat Bolfazl doet en denkt lijkt een grondtoon te zitten van weemoed en pijn. Juist doordat Abdolah die gevoelens niet expliciet noemt, maar ze laat voelen, krijgt deze roman zijn meerwaarde.
Als Bolfazl om geld te verdienen bij boeren hopen mest moet verrijden, dan voel je intuïtief de vernedering van deze intellectuele wiskundige. Iemand die gevlucht is voor een regime om zijn ideeën en woorden, die onze taal leert via onze grote dichters, zo'n man laat je niet dit werk doen.
En zo staat het hele boek vol met passages die schrijnen op het moment dat je ze leest. Abdolah springt voortdurend heen en weer tussen het leven van Bolfazl in Nederland en diens jeugd in Iran. Juist door die overganen wordt het contrast tussen een streng islamitisch land en ons vrijblijvend vrijdenkend land. Abdolah blijft gelukkig niet steken in nostalgie. Hij laat tegelijk zien hoe verfrissend de duik in onze cultuur is. Daarbij maakt hij prachtige zinnen: 'Hoe kan ik hier in dit vochtige land naar de betekenis van woorden zoeken zonder dat de kachel van mijn ouderlijk huis in mijn hoofd brandt?'
We mogen het regime in Iran wel dankbaar zijn dat we nu zo'n goede schrijver in onze taal erbij hebben.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen