Boekverslag : 509vc – 29nc - Gaius Julius Caesar
Ingezonden Door: Kevin
Cate
De taal ervan is Geschiedenis en het aantal woorden bedraagt 1996 woorden.
De taal ervan is Geschiedenis en het aantal woorden bedraagt 1996 woorden.
Mijn zelfstandig werkje gaat over Gaius Julius Caesar
Ik kies dit onderwerp omdat Julius Caesar één van de grootste keizers van het Romeinse Rijk was.
Maar ook omdat hij het grootste deel van het Romeinse Rijk zelf gesticht heeft.
Zie bundel Het Romeinse Rijk : de Romeinse republiek (509vc – 29nc )
Het keizer rijk (1ste –5de eeuw )
De tijd van de burgeroorlogen ( 2de – 1ste eeuw vc )
Gaius Julius Caesar werd geboren op 13 juli (in de Romeinse tijd was dit de maand quinctilis en werd later de maand juli deze maand werd afgeleid naar zijn naam Julius).
Julius Caesar stamde uit het gens lulia, deze stamde af van de zoon van Aeneas Lulus.
Omdat deze stam ouder was dan het Romeinse Rijk was dit invloedrijk.
Hij kreeg al van jongs af een goede opleiding.
Deze opleiding bestond onder andere uit Griekse en Romeinse literatuur en taal maar ook uit wiskunde, astronomie en retorica.
Het leek dus zeer logisch dat hij in de politiek zou gaan.
Op zijn 15de stierf zijn vader.
1 jaar later huwde hij met de dochter van Cinna, die Cornella heette.
Cinna was een vooraanstaande popularis waar ook Julius Caesar op jonge leeftijd aangesloten was.
Spoedig daarop schok zij het leven aan Julia hun dochter.
Spoedig daarop werd hij als tegenstander gezien van Sulla de leider van de optimates .
Sulla probeerde om het huwelijk tussen Julius Caesar en Cornella te verbreken.
Maar toen Julius Caesar dit weigerde kwam hij op het zogenaamd proscriptie lijstje.
Wie op dit lijstje stond werd vogelvrij verklaard dus verloor Julius Caesar onder andere zijn ambt als priester van Jupiter en het recht op een erfenis.
Door de hulp van zijn verwanten Mamercus Aemelius en Aurelis Cotta en de Vestaalse maagden kreeg hij toch gratie.
Maar in Rome voelde hij zich niet meer veilig en vertrok naar Klein-Azië tot de dood van Sulla in 78vc.
In Klein-Azië begon hij met zijn militaire loopbaan.
Wanneer hij terug in Rome was begon hij met zijn politieke carrière.
Deze carrière begon met de aanhangers van Sulla voor de rechter te slepen dit maakte hem populaire bij de Romeinen maar het veroorzaakte veel vijanden bij de optimates.
En hij vertrok weer uit Rome dit maal niet naar Klein-azië maar wel naar Rhodos .
Op weg naar Rhodos werd hij gevangen gehouden door piraten en werd hij na 40 dagen vrij lieten maar ze moesten wel losgeld betalen het bedrag bedroeg 50 talenten.
Julius Caesar liet het hier niet bij en liet de piraten achter volgen door een aantal schepen en liet hen tenslotte kruisigen.
Wanneer hij terug in Rome is zet hij zijn politieke carrière voort.
Hij werd in 62vc gekozen als quaestor en door loting werd hem Zuid-Spanje toegewezen.
Toen hij in Cadiz bij de Herculestempel het standbeeld zag van Alexander de Grote zag dacht hij dat hij een gebrek had aan initiatief had.
Dus diende Julius Caesar zijn ontslag in bij Rome.
Maar wel met het voornemen in Rome de eerste de beste gelegenheid gebruik te maken om van zich te doen spreken.
In 65vc werd hij als aedilus gekozen.
Hij werd erg populaire als aedilus door BV het flink opknappen van het capitool en het forum.
Als dit helemaal opgeknapt was organiseerde hij er toneelstukken en gevechten met wilde dieren die hij ging bekijken met zijn collega Bibulus.
Deze zaken kosten zoveel geld dat het geld van de staatskas niet genoeg was dus besloot hij zelf een deel te betalen van deze kosten.
Hij was iemand dat enorm veel geld uitgaf en hij had dus torenhoge schulden.
Hij niet alleen zoveel geld uit voor zijn populariteit te vergroten of verkiezingscampagnes maar gewoon voor zijn privé leven.
In 36vc werd hij pontifex maxus gekozen voor de rest van zijn leven.
Een jaar later in 62vc werd hij praetor en het jaar daarop werd hij als propreator (gouverneur) naar Zuid-Spanje gestuurd.
Dit kwam hem goed uit omdat hij zo de rijkdommen vergaren van nog niet onderworpen stammen.
Hierdoor kon hij zijn torenhoge schulden deels afbetalen.
Na een jaar keert hij terug naar Rome waar hij zich kandidaat stelt als consultaat .
En samen met Bibulus werd hij als consul gekozen .
Maar de laatste keer liet Bibulus het forum door gewapende mannen afjagen omdat hij protesteerde tegen het wetsvoorstel van Julius Caesar over landsverdeling.
Hierna trok Bibulus zich terug in zijn huis vanaf toen deed Julius Caesar de staatszaken alleen.
Toen sloot Julius Caesar een verbond met twee zeer machtige mannen.
Deze mannen waren Pompeius en Marcus Crassus.
Hiermee was het eerste triumviraat of driemanschap een feit.
Deze drie mannen hadden zoveel macht dat ze hun plannen konden uitvoeren zonder de tussenkomst van de senaat.
De vriendschappelijke band tussen Julius Caesar en Pompeius werd sterker toen Julia de dochter van Julius Caesar huwde met Pompeius en ook Julius Caesar hertrouwde want Cornella stierf al op jonge leeftijd.
Julius Caesar zijn tweede vrouw heette Calpurnia de dochter van een aanhanger van Pompeius.
Dankzij de hulp van Pompeius en Lucio Piso (de vader van Calpurnia en de opvolger als consul) koos hij de provincie waar hij proconsul zou worden en de meeste triomf zou bieden.
De provincies die hij kreeg waren: Vatinnius, Galia Cisalpina (Italiaanse zijde aan de alpen) en Illium ( ongeveer waar nu Kroatië ligt) en later kreeg hij ook van de senaat Galia Narbonensis (Zuid-Frankrijk.
De senaat deed nog een goede daad en in plaats van 1 jaar proconsul van deze provincies kreeg Julius Caesar vijf jaar als proconsultaat.
Hiermee was hij zeer blij en nu kon hij nog niet veroverde gebieden in galië veroveren en Pompeius in de militaire roem evenaren.
Want Pompeius was een zeer verdienstelijke veldheer in het oosten van het Romeinse Rijk.
Maar Julius Caesar had dringend geld nodig om een deel van zijn schulden te betalen vertelde hij dit aan de senaat op triomfantelijk mannier.
Julius Caesar wou heel Galië veroveren in plaats van het bestuderen van de provincies.
Er was nog juist een reden nodig om het leger te lichten.
De reden zou luiden dat er conflict is tussen twee Gallische stammen zo begon de Gallische oorlog.
Over deze oorlog maakte Julius Caesar zijn bekende werk “De Bello Gallicio”
Deze oorlog duurde negen jaar.
Tijdens zijn gouverneurschap over Gallië stierven in korte tijd zijn moeder, dochter en later zijn kleinzoon. Dit was niet het enige dat opschudding veroorzaakte: in Rome had ene Publius Clodius zich van volkstribuun tot ware tiran 'ontwikkeld'. Crassus en Pompeius konden de situatie niet meer de baas en daarom keerde Caesar voor korte tijd terug uit Gallië om binnen het driemanschap overleg te plegen. Er vond een nieuwe verdeling plaats van de gebieden. Spanje werd aan Pompeius toegewezen, deze bestuurde dit gebied echter vanuit Rome zelf. Crassus werd naar Syrië gestuurd, maar kwam daar al snel om tijdens een veldtocht. Caesar behield Gallië. In 52 v. Chr. kwam Clodius om het leven bij straatrellen in Rome, vervolgens benoemde de senaat Pompeius als consul 'sine collega', dit om de situatie in Rome weer onder controle te krijgen. Caesar weigerde het voorstel van de volkstribunen om hem collega van Pompeius te laten worden (dit natuurlijk omdat Caesar de oorlog in Gallië wilde 'afmaken').
Opnieuw probeerde Caesar de familiebanden met Pompeius, die nu weduwnaar was, aan te halen. Hij vroeg Pompeius' dochter ten huwelijk (die eigenlijk al voorbestemd was voor een ander) en liet zelf de kleindochter van zijn zus, Octavia, met Pompeius trouwen.
Nadat hij in 51 v. Chr. Gallië had onderworpen, stelde hij zich kandidaat voor een tweede consulaat; Pompeius en de senaat sloegen dit voorstel af. Ze eisten dat Caesar zijn leger zou ontbinden en als ambteloos burger in de stad zou terugkeren. Wat ze niet wisten was, dat zij hiermee de Tweede Burgeroorlog hadden ingeluid... Deze oorlog barstte los toen Caesar met zijn leger in 49 v. Chr. de rivier de Rubico (de uiterste grens van zijn gebied) overstak en hiermee de oorlog aan Rome (dus aan Pompeius en de optimaten) verklaarde; hierbij sprak hij de beroemde woorden 'alea iacta est', waarmee hij aangaf dat hij inzag dat dit een zeer gewaagde onderneming was - net als het dobbelspel (je kunt winnen, maar ook een zeer groot verlies lijden). In twee maanden wist hij heel Italië te veroveren en later dat jaar nog Spanje. Pompeius vluchtte naar Griekenland.
Caesar voerde in de daaropvolgende jaren veldtochten kriskras door het Romeinse Rijk en in het jaar 46 v. Chr. hield hij vier triomftochten tegelijk, voor Gallië, Egypte, Pontus (na de overwinning op koning Pharnaces van Pontus sprak hij zijn drie beroemde woorden: 'veni, vidi, vici' waarmee hij de overwinning aan Rome berichtte; de kortste oorlogsverklaring ooit) en voor Afrika. In 48 v. Chr. bracht hij Pompeius met zijn aanhang een verpletterende nederlaag toe in Griekenland in de slag bij Pharsalus. Pompeius zelf ontkwam en vluchtte naar Egypte, maar werd daar door (de 13-jarige!) koning Ptolemaeus XIII onmiddellijk vermoord omdat hij dacht daarmee Caesars gunst te winnen.
Tijdens zijn verblijf in Egypte heeft Caesar een verhouding gehad met Cleopatra, de zus van Ptolemaeus. In 47 v. Chr. kregen zij zelf een zoon, die naar hem Caesarion werd genoemd. Caesar hielp zijn minnares vervolgens op de troon van Egypte ten koste van haar broer. In Afrika rekende Caesar af met de laatste overgebleven aanhangers van Pompeius; hij had nu vrijspel.
Terug in Rome begon Caesar in 45 v. Chr. een grote reorganisatie van het Rijk. Met enkele zaken hebben wij, tweeduizend jaar na dato, nog steeds te maken: zo
voerde Caesar een nieuwe kalender in (de Juliaanse kalender); de belangrijkste verandering was dat deze 365 dagen per jaar in plaats van 355 (zoals de oude maankalender) telde. Verder voerde hij een eerste vorm van een krant in, de 'acta diurna'. Maar ook (en vooral) op politiek gebied voerde hij veel veranderingen door. Nog datzelfde jaar werd hij tot dictator voor het leven benoemd - de tijd republiek was voorgoed voorbij...
Lang zou hij echter geen dictator blijven, een jaar later op de 'idus van maart' (15 maart) werd hij door een samenzwering van tientallen senatoren, waarvan (de optimaten!) Gaius Cassius en zijn pleegzoon Marcus Brutus de voornaamsten waren (toen hij tussen de senatoren die op hem afstormden ook hem zag, zou Caesar gezegd hebben: 'kai su, teknon;') door middel van dolksteken afgeslacht. Hieraan was hij nog bijna ontkomen, omdat hij zich die dag niet zo goed voelde en eigenlijk niet naar de senaat had willen gaan. De senatoren, die hun plan al in het water zagen vallen hebben toen iemand naar zijn huis gestuurd en Caesar zo overgehaald om toch naar de senaat te komen, hoewel hij en zijn vrouw Calpurnia de dag ervoor al enkele voortekens van dreigend onheil hadden
gehad.
Aanvankelijk wilde men Caesars lijk in de Tiber gooien, maar hiervan zag men af toen men de reacties van het volk op de moord was. In plaats van dat de burgers blij waren dat de republiek hersteld was, keerden ze zich massaal tegen de moordenaars! Via zijn testament had Caesar zijn achterneef Octavius als opvolger benoemd, deze werd de eerste keizer van het Romeinse Rijk onder de naam van Augustus; met hem was Rome een keizerrijk geworden.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen