U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Jong Én Oud - De Kreuners / Muziek Ingezonden Door: Jasper Vandenbossche.
Deze versie komt van http://www.scholieren.be/huiswerk/show_stuk.php?id=590 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Overig en het aantal woorden bedraagt 1597 woorden.

De kreuners: meer dan 20 jaar vlaamse rock




Ontstaan:




Toen Walter Grootaers in 1973 bij radio 2 Antwerpen werkte was hij een grote fan van Amerikaanse maar vooral van Britse rock. Toen kwam hij met enkele vrienden op het idee om rock muziek te maken met Nederlandstalige teksten. Zijn eerste twee groepjes waren niet zo'n succes. Tot in 1978 met De KREUNERS :de beste rockgroep ooit in Vlaanderen was geboren. Ze brengen échte Vlaamse rock.




De leden van vroeger en nu:









Walter Grootaers, de opperkreuner, is zanger bij De Kreuners. Hij geeft


niet alleen optredens maar is ook bekend als televisiepresentator van onder meer "Big Brother" en "Wie wordt euromiljonair?"





























Berre Bergen, bassist bij De Kreuners, is een aantal jaren zanger geweest van de groep "Lynx". Om deze reden heeft hij de groep tijdens de periode van de cd "De KREUNERS" even verlaten. Toen deed hij ook productiewerk in de opnamestudio's. Hij is dan ook producer van deze cd.


Het was Berre Bergen die in de coullissen van "Het Swingpaleis" het voorstel deed om De KREUNERS nieuw leven in te blazen en een grote tour te maken en een nieuwe cd op te nemen. Dit gebeurde in 1999.


















Jan Van Eycken, gitarist bij De Kreuners is niet


alleen muzikant, hij werkt ook voor de televisie en wel als medewerker van het spelprogramma "Blokken" met Ben Crabbé. Hij is dus producer bij de VRT.


Jan is één van de vaste leden van de groep en dit sinds de opname van "Er sterft een beer in de Taïga".
























Erik Wauters, gitarist, is de oerkreuner. Hij was er van in het begin bij en heeft nooit bij een andere groep gespeeld. Volgens Walter was hij het die steeds het initiatief genomen heeft om bepaalde dingen te proberen, die de groep bijeen hield en steeds opnieuw energie in de band blies.































Ben Crabbé bediende vroeger de drums bij De KREUNERS. Enkele jaren terug verliet hij de groep wegens een te drukke agenda. Als presentator van "Blokken" kon hij dit er niet meer bijnemen en zag hij zich genoodzaakt zijn drumstokjes aan de haak te hangen. Zijn vervanger is Dirk Jans.




















Wat deden De KREUNERS zoal?




In 1978 zorgden De Kreuners voor een eerste vorm van hysterie tijdens de preselecties van de eerste Rock Rally. De basis van De Kreuners-sound en de Vlaamse Rock was gelegd.


Vanaf dan bouwden De Kreuners een indrukwekkende live-reputatie op. Platenfirma's daarentegen geloofden niet echt in Vlaamse Rock en De KREUNERS besloten dan hun eerste single in Londen op te nemen. Een schot in de roos zo bleek want "Nummer één" werd een enorme hit.


Enkele maanden later brachten ze hun tweede single uit. Een stevige rocksong die hun reputatie alle eer aandeed: "Nee oh nee" behoort nu reeds tot de Nederlandstalige rock-klassiekers.


De derde single die in het kielzog volgde was "Zij heeft stijl".




Warner Brothers boden dan De Kreuners een platencontract aan zodat ze hun eerste elpee konden opnemen. "s Nachts kouder dan buiten" overtrof alle verwachtingen en kreeg lovende kritiek. Sommigen hadden het over de eerste Nederlandstalige rock elpee uit de Vlaamse muziekgeschiedenis. Enkele weken na het uitbrengen van de elpee speelden De Kreuners op Torhout-Werchter, daar zorgden ze voor een stunt. Als opener van het festival brachten ze de weide direct op kooktemperatuur. Een week na hun optreden was de verkoop van hun elpee niet bij te houden. Van "'s Nachts kouder dan buiten" gingen meer dan dertigduizend exemplaren over de toonbank.


Een jaar later zou blijken dat zij de tweede beste verkochte plaat in België van het jaar 1981 gemaakt hadden. Daarmee lieten ze zelfs internationale acts als Prince en U2 ver achter zich.




Hun tweede elpee "Er sterft een beer in de Taïga" behaalde na enkele dagen reeds goud en bevestigde het talent van De Kreuners als schrijvers van stevige rocksongs. Op deze elpee stonden onderandere nummers als "Layla", "Cous-cous kreten" en "Mijn laatste Sovjet". Er ontstond een ware Kreuners-mania in Vlaanderen maar de groep kreeg ook enig respect uit Nederland en ook onze Waalse broeders waren niet doof voor hen. Er werden o.a. optredens afgewerkt in Luik en Charleroi. In sommige Franstalige scholen werd deze elpee zelfs gebruikt als studiemateriaal voor de lessen Nederlands!! Tot grote verbazing van de groep zelf was er interesse uit Frankrijk. Bij optredens daar had men zelfs geen probleem met het Nederlandstalig repertoire. Ze slaagden erin live het publiek aan te pakken. Het resultaat was dat er van de eerste en tweede Kreuners plaat weer een paar duizend exemplaren over de toonbank gingen.




In 1983 bracht de groep de elpee "Natuurlijk zijn er geen Alpen in de Pyreneëen" uit waarop de klassiekers "Het regent meer dan vroeger" en "Kom terug, ik mis je" stonden.


Ook deze plaat behaalde binnen de kortste keren goud en zorgde voor een nog steeds ongeëvenaarde stunt. Naar aanleiding van het uitbrengen van deze plaat deden De Kreuners een korte tournee door Vlaanderen en tijdens 18 optredens, die ze telkens alleen in zalen afwerkten, kwamen maar liefst 35.000 fans opdagen.


Uiteraard moest er dan ook een live elpee uitkomen en dit gebeurde een jaar later: "Weekends in België" werd zoals alle andere Kreunersplaten binnen de kortste keren goud. Maar na de eerste persing werd er niet meer bijgeperst omdat De Kreuners hun eerste jaar van rust aankondigden. Hierdoor is deze elpee op dit moment de meest gezochte Kreunersplaat. Op beurzen worden honderden euro's neergeteld voor dit collector's item. Zoals vermeld zetten De Kreuners na deze plaat een punt achter 8 jaar onafgebroken optreden en platen maken. Hoogtepunten waren hun dubbelconcert met U2, hun optredens in Werchter en Parijs en in de voorprogramma's van The Pretenders en The Kinks in Brussel.




In 1986 pikten De Kreuners de draad weer op met de plaat "Dans der onschuld". Ook hierop stonden stevige rockers zoals "Voor wat het waard is" maar daarnaast ook erg gevoelige en sfeervolle ballads zoals "Dans der onschuld" en "Chihuahua". Er werd weer enige tijd live getourd alsof ze nooit waren weggeweest.


In 1989 brachten ze terug een versie uit van het nummer "Cous-cous kreten" maar nu samen met allerlei bekende Vlamingen en met mensen van de diverse politieke partijen. De Kreuners deden dit alles niet alleen om de groep nieuw leven in te blazen maar ook om hun houding tegen racisme te tonen.


Daarna brachten ze de singel "Verliefd op Chris Lomme" uit, en het leek erop dat een hele nieuwe generatie jonge Vlamingen de groep nu ontdekten.




De Kreuners namen ondertussen reeds enkele nummers op voor een nieuwe plaat en het was EMI die als eerste deze banden hoorde en de groep een platencontract aanbood. "Hier en nu" overtrof al de verwachtingen en zowel pers als publiek waren laaiend enthousiast. Het resultaat was dat er meer dan honderdduizend exemplaren van deze plaat verkocht werden. De voorstelling van "Hier en nu" viel samen met hun ondertussen legendarische 1000ste concert. Weer sloeg een ware Kreunermania toe tijdens hun tournees van 1990 en 1991. Het leek alsof heel Vlaanderen een nieuwe groep ontdekt had.


"Ik wil je", "Zo jong" en "Maak me wakker" werden door een paar honderdduizend mensen (jong én oud) meegezongen en staan onuitwisbaar in het geheugen gegrift van een hele generatie rockliefhebbers.




Daarna werd de cd "Het beste van" uitgebracht, een tijdsdocument in de geschiedenis van de Vlaamse rock. Deze cd behaalde platinum nog voor hij in de winkels lag.


In 1991 verscheen "Het boek", een boek over De KREUNERS met daarin de geschiedenis, de successen, de avonturen, sterke verhalen, veel vreugde maar ook de ellende van Vlaanderens eerste supergroep.




In 1992 kwam de door rockkenners geprezen cd "Knagend vuur" uit, een erg donkere plaat met daarop de parels "Help me door de nacht", "De hemel nooit beloofd", "Vanavond of vannacht" en "Liever alleen".


Tot einde 1993 werd er getourd om daarna weer een jaar rust in te lassen.




1995 was het jaar van de cd "De Kreuners", één van de stevigste rockplaten die ze ooit gemaakt hebben. Weer zijn De Kreuners eigenwijs en tegen alle stromingen in brachten ze hun eigen ding. Door het uitbrengen van deze plaat werd het live spelen weer op gang gebracht en zowel in 1995 als in 1996 speelden De Kreuners gedurende de zomermaanden telkens zo'n 40-tal concerten die duidelijk bij het publiek in de smaak vielen. Het leek erop dat de liefhebbers van de rockmuziek niet uitgekeken raakte op de groep. In 1997 werd er niet live gespeeld maar begon de groep zich voor te bereiden op hun twintig jarig bestaan.








1998 was een groot feestjaar in de geschiedenis van deze groep. Er was een nieuwe cd ("Pure Pop") en de hele zomer lang werd er op zowat alle festivals gespeeld. De toeloop naar de concerten kende een groot succes en de live-concerten van de groep waren ook nu weer zeer goed.


De nieuwe cd ging als zoete broodjes over de toonbank en stond wekenlang in de ultratop genoteerd, als hoogste stijger en nieuwkomer. De cd bevatte onderandere de nummers "De hemel", "Stapelgek" en "Waar en wanneer". Pure rocknummers zijn "We kleuren de nacht", "De laatsten zullen de eersten zijn", "Ik wil leven", "In dat huis" en de bonustrack "Viktoria" die een echte meebruller is (van The Kinks, de favoriete groep van Walter,door De Kreuners gecoverd en op cd gezet als bonustrack).



Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen