Boekverslag : Onbekend/anoniem - Lanseloet Van Denemarken
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2034 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2034 woorden.
I ZAKELIJKE GEGEVENS
1. Titelbeschrijving
Anoniem; Lanseloet van Denemarken; Groningen, 1882; (Vertaald Middelnederlands 3)
(47 blz.)
2. Motto ene opdracht
Niet van toepassing
3. Korte inhoud
Lanseloet is verliefd op een meisje, Sanderijn. Hij is een voorname ridder, maar Sanderijn komt uit een lagere stand. Om die reden vindt de moeder van Lanseloet het niet goed dat haar zoon van Sanderijn houdt en doet er dan ook alles aan om hun relatie te stoppen. Ze wil de eer van de familie natuurlijk hoog houden en dat kan niet als je zoon van een meisje uit een lagere stand houdt. Lanseloet en Sanderijn hebben een geheime afspraak, waar Lanseloet Sanderijn vertelt dat hij heel veel van haar houdt en niet zonder haar kan. Sanderijn houdt ook van Lanseloet, maar ze heeft zo haar twijfels of Lanseloet wel meent wat hij zegt. Hij komt immers uit een hogere stand, dus ze zal nooit zijn vrouw kunnen worden. De moeder van Lanseloet verzint een plan. Ze gaat naar Lanseloet toe en zegt dat als hij zal doen wat zij zegt, zij ervoor zal zorgen dat hij een nacht met Sanderijn door kan brengen. Onder voorwaarde dat hij, nadat hij de nacht met Sanderijn heeft doorgebracht, tegen haar zegt dat hij genoeg van haar heeft. Ondanks de afschuwelijke voorwaarden gaat Lanseloet akkoord, want hij hoopt dat Sanderijn het hem wel zal vergeven en dan heeft hij toch een mooie nacht gehad. De moeder van Lanseloet lokt Sanderijn naar de kamer van Lanseloet met de smoes dat hij zich helmaal niet lekker voelt. Lanseloet haalt haar over om de nacht met hem door te brengen en de volgende ochtend zegt hij dat hij haar niet meer moet. Als Sanderijn merkt dat Lanseloet haar die nacht heeft gebruikt, gaat ze woedend weg. Ze wil Lanseloet nooit meer zien en vertrekt naar een vreemd land.
Als ze in het vreemde land aankomt, bidt ze tot God en Maria om bescherming. Ze verdwaalt in de bossen en ontmoet een knappe ridder, waar ze tegen vertelt dat ze de weg niet meer weet zodat hij haar mee naar huis neemt. Ze praten met elkaar en de ridder wil met Sanderijn trouwen. Hij kan wél met Sanderijn trouwen omdat hij uit dezelfde stand komt als Sanderijn. Sanderijn schrikt even als ze hoort dat de ridder wil trouwen want ze denkt weer aan haar verleden terug. Ze vertelt tegen de ridder wat haar vroeger overkwam en die zegt dat dat niet uitmaakt.
Ondertussen heeft Lanseloet zijn moeder vervloekt en heeft Sanderijn tevergeefs gezocht. Omdat híj haar niet kan vinden, stuurt hij Reinout ( zijn kamerheer) erop uit om Sanderijn te zoeken. Als Reinout in het vreemde land aankomt, ziet hij, na bijna een jaar zoeken, een boswachter die vertelt dat zijn heer met Sanderijn getrouwd is. Reinout zoekt Sanderijn op en vraagt haar om mee terug te gaan naar Denemarken en met Lanseloet te trouwen, maar dat weigert ze. Ze wil Reinout wel helpen om te bewijzen dat hij haar heeft gezien. Ze doet dat door middel van een gelijkenis aan Reinout te vertellen, die uit een lagere stand komt en de gelijkenis dus niet begrijpt. Reinout moet weer terug naar Denemarken gaan en de gelijkenis aan Lanseloet vertellen en dat gaat hij dus doen. Onderweg naar Lanseloet besluit Reinout om hem te vertellen dat Sanderijn niet meer leeft, omdat Lanseloet 'domme dingen' zal gaan doen als hij weet dat Sanderijn met een ander getrouwd is.
In Denemarken aangekomen vertelt Reinout aan Lanseloet dat Sanderijn niet meer leeft, maar dat wil Lanseloet niet geloven. Pas als Reinout de gelijkenis vertelt, gelooft Lanseloet hem
en sterft kort daarna van verdriet.
Als laatste zegt Reinout het volgende: 'Mensen moeten een voorbeeld aan dit stuk nemen, want wie oprecht liefheeft dient op gepaste wijze te spreken als hij zijn liefde voor zich wil winnen.'
11 ANALYSE
4. Structuur
Het verhaal is niet verdeeld in hoofdstukken. Omdat het een toneelstuk is staat telkens eerst de naam van degene die aan het woord is en daarachter de tekst. Telkens als er iemand anders aan het woord komt is er een witregel. Hierdoor is het erg overzichtelijk.
5. Verhaalfiguren
Lanseloet van Denemarken: Hij is een ridder en erg verliefd op Sanderijn. Hij is egoïstisch, want hij denkt alleen aan zichzelf als hij ingaat op het voorstel dat zijn moeder doet. Hij zegt hierdoor dingen die hij niet had willen zeggen. Hij is optimistisch en denkt dat Sanderijn wel bij hem terug zal komen, dit gebeurt echter niet en hij sterft van liefdesverdriet. Hij is een flat-character.
Sanderijn: Zij is edel, beschaafd, kuis, mooi, eerlijk en zuiver. Kortom: de perfecte vrouw. Maar zij is de dochter van een vrijgeboren schildknecht en is hierdoor van lagere afkomst en minder rijk dan Lanseloet. Ze laat niet met zich sollen, als Lanseloet haar terug wil vindt zij dat hij zijn kans verspilt heeft. Zij is een flat-character.
Moeder van Lanseloet: Zij is heel bang voor wat anderen over haar of haar familie zeggen. Zij wil dan ook niet dat Lanseloet mat Sanderijn gaat trouwen en verzint een list om hen uit elkaar te drijven. Zij is een beetje de slechterik van het verhaal. Zij is een flat-character.
6. Tijd
Het verhaal speelt zich af in de Middeleeuwen (toen is het ook geschreven.) Er verstrijkt ongeveer een jaar. Het verhaal is chronologisch opgebouwd, er zitten wel af en toe tijdsprogen in.
"Nu heeft si gheweest met hem in die camere." Dit wordt door de verteller verteld om aan te geven dat het verhaal een sprong maakt naar de volgende morgen.
Ook worden er soms tijdsvertragingen gebruikt, bijvoorbeeld in het begin, dan vertelt Lanseloet Sanderijn hoeveel hij van haar houdt.
7. Ruimte
Het verhaal speelt zich af in Denemarken. En later in 'een ver land'. Het doet er niet welk land dit is, maar het is onbekend en verweg.
"Dat ic troest van u mochte ontfaen ende ghi met mi wout spelen gaen hier neder in dit groenen dal, daer di voghelkine maken gescal ende die bloemen staen int groen."
Hier is de ruimte overeenkomstig met de liefde van Lanseloet, want het schept een beeld van een 'paradijsje'.
"Ic sie ginder ene scone fonteine; daer op willic gaen nemen rast." Sanderijn is verdwaalt in het bos en komt terecht bij een bron. Deze bron is het symbool voor een nieuwe wending in haar leven, want hier ontmoet ze de ridder waar ze later mee zal trouwen.
8. Perspectief
Omdat het een toneelstuk is, ligt het pespectief telkens bij de persoon die op dat moment aan het woord is. Soms is er een verteller aan het woord. Maar omdat er ook vrij veel monologen in zitten is het perspectief soms subjectief en soms objectief. Het ene moment zie je dus de gebeurtenissen in iemands hoofd, zijn gevoelens enzo. En het andere moment wordt je iets verteld.
III INTERPRETATIE
9. Titeluitleg
De titel 'Lanseloet van Denemarken' spreekt voor zich. Het verhaal gaat over Lanseloet van Denemarken.
10. Motto-uitleg
Niet van toepassing
11. Motieven
Algemene motieven:
- Liefde
- Eer
- Moeder
- Schaamte
- Standverschillen
- Geloof/God
Verhaalmotieven:
- Bron: Deze bron geeft een nieuw begin aan.
- Reinout: Hij is de schakel tussen Lanseloet en Sanderijn.
- Sanderijn:
Dies biddic u, hoghe geboren baroen, ane siet desen boem scone ende groen,, hoe wel dat hi gebloyet staet. Sinen edelen roke, hi doer gaet al omme desen bogaert al. Hi staet in soe soeten dal, dat hi van rechte bloyen moet. Hi es soe edel ende soe soet, dat hi versierst al desen bogaert. Quame nu een valcke van hogher aert ghevloghen op desen boem ende daelde ende ene bloeme daer af haelde ende daer na nemmermeer neghene, noch noit en haelde meer dan ene, soudi den boem daer omme haten ende te copene daer omme laten?
Sanderijn bedoelt met de boom zichzelf waarvan door een valk (Lanseloet) één bloem wordt afgehaald. Deze bloem symboliseert de ene nacht dat Lanseloet bij Sanderijn was.
12. Thema
Het onderwerp is: liefde
Het thema is: Wie oprecht liefheeft, dient op gepaste wijze te spreken als hij zijn geliefde voor zich weet te winnen.
13. Achtergrondinformatie
Lanseloet van Denemarken behoort tot de abele spelen, die in het Diets geschreven zijn. Abel betekent kunstig en de spelen werden dus erg gewaardeerd anders werden ze niet kunstig genoemd. Abele spelen zijn serieus bedoelde toneelstukken, die over gedramatiseerde hoofse ridderverhalen gaan. Ze gaan over de (aardse) liefde tussen man en vrouw waardoor het tot het wereldlijk toneel hoort. De abele spelen bevatten de oudste serieuze wereldlijke spelen na de klassieke oudheid. In de Middeleeuwen werd vaak na het ernstige abele spel nog een ander stuk opgevoerd voor het publiek, een Esbattement (grappige anekdote), een sotternie of klucht. Na Lanseloet van Denemarken werd de klucht die Hexe gespeeld. Het publiek kon dan na dat ernstige stuk weer even lekker lachen en dus ontspannen.
In de Europese letterkunde zijn erg weinig ernstige wereldlijke toneelspelen uit de periode van voor 1400 bewaard gebleven, waardoor onze abele spelen veel aandacht trekken. Vooral het verzamelhandschrift van Hulthem, dat vier van de 'verheven spelen' bevat en vermoedelijk uit ongeveer 1360 komt, trekt veel aandacht. Waarschijnlijk zijn de vier abele spelen van dezelfde schrijver, of hetzelfde schrijverscollectief (=vader en zoon).
De volgende titels zijn van de vier abele spelen:
- Esmoreit
-Gloriant
-Lanseloet van Denemarken
-Vanden Winter ende vanden Somer
De Esmoreit, Gloriant en Lanseloet van Denemerken hebben een aantal dezelfde kenmerken, maar Vanden Winter ende vanden Somer, een allegorisch spel, lijkt helemaal niet op de andere drie maar staat wel in hetzelfde boek.
kenmerken/thema's zijn:
1.Eer en liefde,
2.2 ver uiteengelegen plaatsen van handeling,
3.met de eer verbonden standsproblemen en/of
geloofsverschillen,
4.weerstand van schoonmoeder of schoonvader
bemoeilijkt de liefdesverhouding,
5.avontuurlijke queeste in dienst van het liefdesideaal,
6.weinig personages, veel monologen,
7.de boodschapper verbindt de plaats van handeling.
IV EIGEN MENING
Ik vond het niet echt een geweldig boek. Ik denk toch dat dit grotendeels komt doordat het een boek is dat oorspronkelijk geschreven is voor mensen uit de Middeleeuwen, mensen waarvoor over het algemeen andere dingen belangrijk waren dan voor ons nu, bijvoorbeeld de grote rol die het geloof in nam. Aan de andere kant vind ik het wel heel leuk dat wij in deze tijd nog boeken kunnen lezen die een paar eeuwen geleden geschreven zijn. Want op sommige gebieden (de liefde en de angst voor wat anderen van je denken) is er niet eens zoveel veranderd. Wat dat betreft is het dus eigenlijk best een actueel verhaal (afgezien van de ridders en jonkvrouwen, natuurlijk). Er zit niet echt veel spanning in het verhaal, vind ik. Ik had eerlijk gezegd wel verwacht, omdat het een middeleeuws verhaal is, dat het op het eind allemaal goed zou komen, dat Lanseloet toch Sanderijn weer voor zich weet te winnen, maar dat gebeurde niet.
Ik vond dat er af en toe wel mooie verwoordingen in stonden;
"Uit haar houding is duidelijk op te maken dat ze haar eer belangrijker vind dan goud."
"Zij is een fantastische vrouw, de keizerin van mijn zintuigen."
Maar verder vind ik de stijl van schrijven heel vervelend lezen. Alles wordt zo overdreven, dat het soms zelfs bijna lachwekkend is.
"...Oh Sanderijn, help mij, mijn hart is zo van slag en wordt zo door liefde voor jou gepeinigd dat het mij het leven kosten zal. Oh Sanderijn, heerlijke vrouw, als ik je niet bezitten kan, zal ik sterven en voor eeuwig verloren zijn."
Moeder: "Foei, als je werkelijk zo'n minderwaardige vrouw zou beminnen, is het een schande dat je leeft".
Maar misschien is dit wel gedaan om op toneel de gevoelens van de personages goed duidelijk over te laten komen.
Ik ben het wel met het thema eens, ik vind het erg grof hoe Lanseloet met Sanderijn omging. Ik ben het dan ook volkomen eens met Sanderijn dat ze hem niet meer terug wil. Maar ik vind het erg vreemd dat Lanseloet wat zijn moeder zegt, terwijl hij weet dat hij Sanderijn hier erg mee zal kwetsen.
Ik geloof niet dat dit boek me op andere gedachten heeft gebracht of erg veel voor me te betekenen heeft gehad.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen