![]() |
Boekverslag : Adriaan Van Dis - Adriaan Van Dis, In Afrika
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 793 woorden. |
Adriaan van Dis, in Afrika Het boek is het reisverhaal dat Adriaan van Dis schreef over zijn reis door Moçambique. Het verhaal speelt zich af in 1989, toen er nog een burgeroorlog heerste in Moçambique. Het verhaal is geschreven in de ik-vorm, gezien vanuit Adriaan van Dis. Het boek bestaat uit zeven losse fragmenten van dingen die hij mee heeft gemaakt. Een aantal van deze gebeurtenissen heb ik samengevat. In Moçambique heerste een burgeroorlog. Deze begon in 1976. Er waren twee partijen: het Marxistisch-Leninistisch regeringsleger Frelimo en het rebellenleger Renamo. Het Renamo werd gesteund door Zuid-Afrika, om het land te destabiliseren, onder andere omdat Moçambique de ANC-top gastvrij ontving. Het Renamo plunderde dorpen leeg en ontvoerde daar mannen en jongens, die ze voor hen lieten strijden. Er was geen front, het was alleen een oorlog om Moçambique failliet te maken. In 1983 was dat zo ver en Moçambique sloot een akkoord met Zuid-Afrika: Zuid-Afrika zou stoppen met het Renamo te steunen en Moçambique zou de ANC-top het land uitwijzen. Moçambique hield woord, Zuid-Afrika niet en de Renamo aanvallen gingen nog steeds door. In 1991 is er eindelijk vrede gesloten. In het begin van het verhaal is Adriaan van Dis in Harare, de hoofdstad van Zimbabwe. Er zijn twee redenen waarom hij naar Moçambique wil. Ten eerste wil hij naar Zuid-Afrika. Hij krijgt daar namelijk geen visum voor en hij hoopt dat het via Moçambique wel lukt. Bovendien wil hij zien welke prijs een land moet betalen dat zich altijd principieel tegen Zuid-Afrika heeft verzet. Beira-Corridor Eerst wil Adriaan van Dis de havenstad Beira bekijken. De autoweg en de spoorlijn die van Harare naar de haven in Beira lopen, worden regelmatig overvallen door bandieten van het Renamo. Daarom wordt de zogenaamde Beira-corridor ook bewaakt door militairen. Bijna iedereen vindt het veel te gevaarlijk om hem mee te nemen, maar na lang zoeken vindt hij toch iemand. Onderweg hoort hij de meest gruwelijke verhalen. Een jongen, die door het Renamo ontvoerd is, heeft zijn vaders hoofd af moeten snijden en het bloed uit een beker moeten drinken. Door het Renamo leert deze jongen stap voor stap plunderen en doden. Vliegliften Later wil Adriaan van Dis twee Nederlandse paters ontmoeten. Deze twee, Dik en Hans, doen godsdienstig maar ook sociaal werk voor de bewoners uit die streek. Via de gewone weg lukt het hem niet om daar te komen, maar na veel gezeur kan hij uiteindelijk mee op een maïswagen. Ze geven de bevolking hun oude godsdienst en cultuur weer terug, echter wel met de bijbel er bij. Ressano Garcia De Nederlandse ambassadeur, die Adriaan van Dis altijd goed helpt, raadt een treinreis naar de grensplaats Ressano Garcia af, omdat dat veel te gevaarlijk is. Hij gaat toch mee, en onderweg wordt de trein overvallen. Er vallen echter geen doden of gewonden en de bandieten worden gepakt. Als Adriaan van Dis in Ressano Garcia is aangekomen, wil hij naar Zuid-Afrika. Omdat de douanier de man kent met wie hij meerijdt en een vrije dag heeft kan Adriaan van Dis probleemloos naar Zuid-Afrika, het eigenlijke doel van zijn reis door Moçambique. Persoonsbeschrijving De schrijver, Adriaan van Dis, is in dit boek de hoofdpersoon. Hij is een doorzetter. Als hij iets wil, bijvoorbeeld naar Ressano Garcia, gaat hij toch, ondanks alle waarschuwingen van de ambassadeur. En ook als hij de paters Dik en Hans wil bezoeken geeft hij het niet op als de overheid hem niet wil helpen. Integendeel, hij zoekt net zo lang door tot hij een vervoersmiddel heeft gevonden. Ook in het begin van het verhaal, als hij nog in Zimbabwe zit, wil hij hoe dan ook naar Beira en hij doet veel moeite om vervoer te krijgen, wat hem uiteindelijk ook lukt. Adriaan van Dis toont een voorkeur voor het Frelimo. Waarschijnlijk is dat omdat het Frelimo dichter bij het volk staat dan het door Zuid-Afrika gesteunde Renamo. Hoewel hij zich er niet direct over uitlaat, beschrijft hij het Frelimo sympathieker dan Renamo. In werkelijk deden ze in wreedheid niet voor elkaar onder. Mijn mening Ik vind het een spannend boek. Omdat dit de eerste keer was dat ik een reisverhaal las, vond ik het in het begin moeilijk te lezen, omdat het zo gefragmenteerd is. Ik vond dat hij een beetje van de hak op de tak sprong, maar naar mate ik verder kwam in het boek las het steeds makkelijker. Het viel mij wel op dat hij in die paar maanden erg veel mee maakte: een Zuid-Afrikaanse spion, een aanval op de trein, een wonderdokter, etc. Maar dat maakt het verhaal wel spannender. Toen ik zelf in 1991 in Zuid-Afrika en Swaziland was heb ik ook vluchtelingenkampen van Mozambikanen gezien. Toen ik het boek las kon ik me weer herinneren hoe die kampen eruit zagen. |
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |